Gronau
Een aantal maal ben ik in Gronau geweest om daar op het terras wat te gaan drinken. In dit dorp staan
enkele grote fabrieken waarvan een aantal totaal vervallen zijn.
Matthijs en ik lazen op internet dat het niet lastig was om deze gebouwen binnen te gaan, dus toen we een zondag tijd
hadden, zijn we richting de oosterburen gereisd. Met de stoptrein is
het slechts elf minuten rijden naar dit dorp in Duitsland. Eenmaal de grens over was de fabriek snel gevonden,
een gat in het hek verschafte toegang tot een wereld van beton, roestig metaal en jarenlang verval. Het licht was
soms sprookjesachtig mooi, de immense ventilatoren die langzaam draaiden door de wind waren de laatste weerspiegeling
van een fabriek waar vroeger het gedreun van de machines en het geschreeuw des Arbeiters klonk.
